08 maart 2010, van Konya naar Göreme
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sjef
08 Maart 2010 | Turkije, Konya
Eergisteren, 6 maart, is de groep uit Istanbul vertrokken met als bestemming Ankara. Onderweg was er opnieuw regen en mist en het was koud.
Het verlaten van Istanbul is vlot verlopen in tegenstelling tot het binnen rijden van deze metropool.
Geen interessante weg om te rijden en dus weinig hierover te melden. De gereden afstand van Istanbul naar Ankara bedraagt zo'n 400 kilometer.
Ze zijn rond de klok van drie in Ankara aangekomen. Het hotel is deze keer redelijk snel gevonden.
Het blijft wel spannend in zo'n grote stad de weg te vinden met alleen een world navigator.
De motor wordt heel chic met de lift naar de parkeergarage getransporteerd.
Er wordt gezamelijk met de groep gegeten en nog een biertje gedronken.
Gisterenochtend hebben ze Ankara, een stad met zo'n 5 miljoen inwoners, verlaten met als eindbestemming Konya.
Te overbruggen afstand ca. 250 kilometer. Een makkie zullen we zeggen.
Bij de tolpoorten hebben de heren wat gedonder, moeten slalommen om de slagbomen heen en wat moeilijke beambten in de buurt passeren. Dat lukt niet zonder in een kantoortje te belanden, waar Sjef een 'card' kan kopen. Vervolgens zijn ze op één card met drieën de slagboom gepasseerd.
De volgende checkpost kan Sjef er moeiteloos doorheen, maar helaas loopt bij de 2 volgers de boel vast. Na veel gepraat uiteindelijk maar weer een nieuwe card gekocht en daarmee is het dan weer oké.
Vandaag met Jef, Carien, Ludo(Belgische maten), Christ en Jan de tour gemaakt. Overwegend binnendoor en dit is erg leuk. In alle dorpen waar ze doorheen komen en stoppen, loopt de complete mannelijke bevolking uit en krijgen ze drinken aangeboden.
Het hotel in Konya is met de nodige moeite gevonden, omdat het waypoint niet goed blijkt.
Sjef heeft ook weer aan de electra moeten sleutelen, want het is nog niet in orde. Of Remco niet even kan langkomen, want hij gaat ervan uit dat hij garantie heeft.
Sjef wil toch kwijt dat Turken erg vriendelijke, aardige en hulpvaardige mensen zijn, als ze maar niet in een auto zitten. Hij is al een keer 'compleet van de weg gereden' en eindigt op een tankstation net voor de pomp. Over rijvaardigheid gesproken!
De eerste taferelen dienen zich aan: onderweg vrachtwagen op de kop, auto's met 12 kinderen en 3 volwassenen is normaal en dat alles nog maar aan het begin richting oosten.
Veel dode honden op de weg en wat losloopt heeft behoorlijke bijtneigingen. De honden dragen er een brede halsband met grote, uitstekende, stalen pennen van 5 cm ter beveiliging tegen wolvenbeten. Hij ziet erg veel herders onderweg, maar geen -rinnetjes.
Deze ochtend is er het bericht van de aardbeving van 6.0 op de schaal van Richter 50 km ten westen van Bingöl, provincie Elazig. Het is precies in de richting, die de groep wil gaan.
Zojuist laat Sjef weten dat ze het traject volgens programma gevolgd hebben en dat wil zeggen dat ze na een tocht van 250 kilometer in Göreme zijn aangekomen. Alles is goed gegaan, maar ze zullen zich beraden.
Internetten lukt op dit moment niet, dus doen we het via een smsje.
En, last but not least: de motor start niet meer. Dat vraagt morgen als eerste zijn aandacht.
Hij wil graag iedereen bedanken die op een of andere wijze heeft gereageerd.
Wat gaat morgen brengen?
Het verlaten van Istanbul is vlot verlopen in tegenstelling tot het binnen rijden van deze metropool.
Geen interessante weg om te rijden en dus weinig hierover te melden. De gereden afstand van Istanbul naar Ankara bedraagt zo'n 400 kilometer.
Ze zijn rond de klok van drie in Ankara aangekomen. Het hotel is deze keer redelijk snel gevonden.
Het blijft wel spannend in zo'n grote stad de weg te vinden met alleen een world navigator.
De motor wordt heel chic met de lift naar de parkeergarage getransporteerd.
Er wordt gezamelijk met de groep gegeten en nog een biertje gedronken.
Gisterenochtend hebben ze Ankara, een stad met zo'n 5 miljoen inwoners, verlaten met als eindbestemming Konya.
Te overbruggen afstand ca. 250 kilometer. Een makkie zullen we zeggen.
Bij de tolpoorten hebben de heren wat gedonder, moeten slalommen om de slagbomen heen en wat moeilijke beambten in de buurt passeren. Dat lukt niet zonder in een kantoortje te belanden, waar Sjef een 'card' kan kopen. Vervolgens zijn ze op één card met drieën de slagboom gepasseerd.
De volgende checkpost kan Sjef er moeiteloos doorheen, maar helaas loopt bij de 2 volgers de boel vast. Na veel gepraat uiteindelijk maar weer een nieuwe card gekocht en daarmee is het dan weer oké.
Vandaag met Jef, Carien, Ludo(Belgische maten), Christ en Jan de tour gemaakt. Overwegend binnendoor en dit is erg leuk. In alle dorpen waar ze doorheen komen en stoppen, loopt de complete mannelijke bevolking uit en krijgen ze drinken aangeboden.
Het hotel in Konya is met de nodige moeite gevonden, omdat het waypoint niet goed blijkt.
Sjef heeft ook weer aan de electra moeten sleutelen, want het is nog niet in orde. Of Remco niet even kan langkomen, want hij gaat ervan uit dat hij garantie heeft.
Sjef wil toch kwijt dat Turken erg vriendelijke, aardige en hulpvaardige mensen zijn, als ze maar niet in een auto zitten. Hij is al een keer 'compleet van de weg gereden' en eindigt op een tankstation net voor de pomp. Over rijvaardigheid gesproken!
De eerste taferelen dienen zich aan: onderweg vrachtwagen op de kop, auto's met 12 kinderen en 3 volwassenen is normaal en dat alles nog maar aan het begin richting oosten.
Veel dode honden op de weg en wat losloopt heeft behoorlijke bijtneigingen. De honden dragen er een brede halsband met grote, uitstekende, stalen pennen van 5 cm ter beveiliging tegen wolvenbeten. Hij ziet erg veel herders onderweg, maar geen -rinnetjes.
Deze ochtend is er het bericht van de aardbeving van 6.0 op de schaal van Richter 50 km ten westen van Bingöl, provincie Elazig. Het is precies in de richting, die de groep wil gaan.
Zojuist laat Sjef weten dat ze het traject volgens programma gevolgd hebben en dat wil zeggen dat ze na een tocht van 250 kilometer in Göreme zijn aangekomen. Alles is goed gegaan, maar ze zullen zich beraden.
Internetten lukt op dit moment niet, dus doen we het via een smsje.
En, last but not least: de motor start niet meer. Dat vraagt morgen als eerste zijn aandacht.
Hij wil graag iedereen bedanken die op een of andere wijze heeft gereageerd.
Wat gaat morgen brengen?
-
08 Maart 2010 - 19:00
Olga Van Heijster:
Lullig van je motor Sjef, zou niet moeten mogen. Leuk dat de Turken jullie bevallen. Dat vergaat mij ook zo wanneer ik er ben. Bovendien heb ik de route Istanbul Konya en ook Goereme gevolgd en heb daar goede herinnering aan. Ga maar lekker verder en gelukkig voor jullie dat die aardplaten eerder zijn gaan schuiven. Tot het volgende verslag. Hartelijke groet Olga -
08 Maart 2010 - 19:31
Cindy. :
Hoi Sjef!!
Jij bent toch zo dol op honden? Ben je bang dat ze niet zo dol zijn op jou? Ik ben inmiddels ook aangemeld voor jouw reisverslagen. Erg leuk om te lezen. Doe die aardige Turken de groeten succes met je motor. Groetjes Cindy. -
09 Maart 2010 - 10:21
Jan/Ans:
Hi Sjef,
we volgen jullie reis.
Veel succes met het vervolg. Jan. -
09 Maart 2010 - 21:49
Corrie:
Hoi Sjefke
Zoals je had gehoopt....
spanning en sensatie !
Tot een aardbeving aan toe!! Succes met het geknutsel aan je motor.
En vooral veel genieten.
-
12 Maart 2010 - 18:43
Didi:
Geniet met volle teugen! Ziet er goed uit!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
