11 april 2010: Bardiapark

Deze ochtend is het om 04.30 uur het bed uit voor het bezoek aan het wildreservaat.
Het is een mooie wandeling en ze zien naast herten en apen nog olifanten (vastgeketend) en een neushoorn.
De natuur is mooi, maar tijgers, luipaarden en krokodillen geven niet thuis vandaag.

De rit naar Bairahawa vlak bij de geboorteplaats van Boedda is goed, maar het is ontzettend warm (ca. 45 graden). Jos en Sjef rijden samen.

De mensen in Nepal zijn wat opener dan in India en het verkeer is wat rustiger, omdat er simpelweg minder auto's zijn.
In de steden is het uiteraard wat heftiger en ook hier weet men de claxon weer goed te vinden.

Sjef krijgt een smsje van Jelle en begrijpt dat een groepje hen aan het einde van de trip richting huis tegemoet komt rijden. Hij vindt het een erg leuk plan al duurt het nog ca. 2 maanden; gaan we regelen en afspreken.

Sjef verneemt via een smsje van Jolanda aan Jos dat zij en ik door een staking de rit naar Pokhara morgen niet kunnen maken.
Ook hij is teleurgesteld, maar stelt zich in op ons weerzien op 13 april.

In aansluiting hierop en in vervolg op mijn eerdere bericht laat ik weten dat Jolanda en ik in de loop van de avond niet wijzer worden waarom het op 12 april niet kan doorgaan. Ook wij stellen ons in op een weerzien op 13 april in Pokhara.
Als troost gun ik me in de avond een Thaise massage, in de verwachting dat het een ontspannende massage is. In plaats daarvan wordt aan mijn hele lijf gerukt en geplukt en soms krijg ik er bijna mepneigingen van.
Een kopje thee na afloop en een hapje eten erna met Jolanda maken alles weer goed.