04 - 05 maart 2010: van Plovdiv naar Istanbul

Gisterenochtend is de groep vertrokken uit Plovdiv, richting Turkije. Een goede, maar wel wat saaie rit tot aan de grens, aldus Sjef.
Opnieuw gereden in gezelschap van Jos, René en Marie-Louise.
De grens van Bulgarije is een peulenschilletje en snel genomen, de grens met Turkije duurt echter wat langer.
Bij de Turkse grens staan 2 vroege vogels, Jan en Christ (ook groepsleden) te wachten. Zij hebben al een loket achter de rug, maar bij het 2e, waar 15 euries gedokt moet worden, zijn de douanebeambten eten, dus grens dicht. Na ca. een half uur hebben de heren de loketten weer geopend. Ook Jos en Sjef € 15,- gedokt. Op naar loket 57 voor een stempel en controle dat er geen boete in Bulgarije openstaat. Is uiteraard oké.
Bij elk dorp en op vele andere punten is er controle van politie. Na 'loket 4711' voor wat weet Sjef niet meer, weer stempels met als sluitstuk een laatste stempel van het stempelopperhoofd, die zijn kleine privé stempeltje uit zijn broekzak tovert en alles bezegelt met een handtekening.
Ze kunnen gaan, maar ze moeten het niet wagen een foto te maken: zwaar verboden.

De weg naar Istanbul is niet erg enerverend, wat niet gezegd kan worden van Istanbul zelf.
De kenners rondom Sjef herinneren zich nog de rit door Parijs en één kenner de rit door Barcelona. In Istanbul is het ook zo iets, maar zeker niet minder, daar het verkeer er compleet chaos is. Op zoek naar het hotel is Sjef het groepje voorgegaan; ze hebben Istanbul gezien van voor naar achter en van links naar rechts, maar naar later is gebleken vanwege een fout coordinaat. Het is peentjes zweten en opletten op alles en iedereen. Complete chaos in het verkeer en Sjef wil zijn volgelingen niet uit het oog verliezen. Hij heeft op een gegeven moment de motor op de stoep gezet en heeft al lopend voetgangers aangesproken en uiteindelijk is dan het onderkomen gevonden. Dat geeft vervolgens nog de nodige hectiek, doordat de stalling voor de motoren 400 m verderop ligt en de straten compleet verstopt zijn met auto's. Even zuchten!
Sjef heeft in de avond samen met Jos in het hotel gegeten en daarna ook in het gezelschap van Ludo nog wat biertjes gedronken.

Vandaag een rustdag en gelegenheid voor een sightseeing. Naar de blauwe moskee geweest; op kousenvoeten er in en er weer uit, daarna naar de bazar.
Vervolgens is er democratisch besloten naar de Bosporus te gaan. Hiervoor een taxi aangehouden, wat prijsafspraken gemaakt en uiteindelijk toch flink gefopt door de chauffeur: 100 lira. Kassa! Die Bosporus valt wel een beetje tegen, maar ze hebben het toch gezien. (achteraf blijken ze op de verkeerde plek te zijn geweest, een kilometer verderop ziet het er beter en mooier uit). Toch maar een taxi teruggenomen voor 25 lira; dat is nog eens een aardige chauffeur!
Hierna wat tijd voor onderhoud aan de motor. De externe voeding van de accu naar bijv. mobiel en Garmin werkt niet. Er moet redelijk wat hersteld worden, maar het werkt weer al is het nog niet optimaal.
Er zijn meer technische probleempjes in de groep. Haast alle GPS-en zijn uitgevallen, die van Sjef doet het alleen op World niveau, hetgeen betekent dat je op een groot vlak alleen een pijl hebt, die aangeeft welke kant je heen moet (iedereen snapt nu ook het probleem om de weg te vinden in een chaotisch Istanbul).
Bij Jef gaat zijn systeemhelm niet meer open en dicht, René heeft problemen met de topkoffer en stuurt hem vermoedelijk naar huis. Dit hoort zo bij een rit en als het niet erger wordt dan dit: geen probleem. Morgen gaat de rit naar Ankara (ca. 400 km).
Vroeg ontbijten is de bedoeling en als het lukt vroeg de stad uit, maar dit zal niet eenvoudig zijn, omdat het gezelschap redelijk ver met de bagage moet sjouwen.
Of het er morgen van komt een berichtje te sturen, is de vraag. Wij wachten rustig af.