12 april 2010: van Bairahawa naar Pokhara
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sjef
13 April 2010 | Nepal, Kathmandu
Sjef zijn verhaal
Vandaag rijdt hij met Carine, Jef, Jos en Ludo.
Opnieuw is het een warme dag en over de rit en de omgeving is weinig nieuws te melden.
Carine lijkt bevangen door de hitte; ze voelt zich ziek, moet braken en denkt van haar stokje te gaan. Onderweg maken ze op haar verzoek verschillende stops en ze wil alleen maar liggen. Ze vleit zich tijdens een van de stops neer op een stoep. De mensen daar komen met van alles aandragen: een kussentje, een dekentje etc. Een tijdje liggen doet haar goed, maar lekker voelt ze zicht niet.
Het traject is slechts een 200 kilometer door de bergen, goed te doen.
Ze arriveren rond 15.30 uur in hotel Grand Holiday.
Mijn verhaal op 12 april
Jolanda en ik hebben in ons hotel een kamer met een balkonnetje waar de duiven blijer mee zijn dan wij. Ook hier is het lente en de duiven doen erg hun best. Ik ben dan ook in alle vroegte wakker door het koeren van die beesten.
Uiteindelijk sluip ik op mijn tenen richting badkamer. Nog maar net in bad gestapt gaat de telefoon. Och arm Jolanda, die ik een lekker doorslapen had gegund, moet de telefoon opnemen.
Het is onze contactpersoon, die aangeeft dat de staking is afgewend en dat de weg open is voor verkeer. Dit betekent dat we alsnog kunnen vertrekken naar Pokhara. Hij stelt voor dat we om 10.00 uur klaarstaan.
Jolanda komt met dit goede nieuws en ik word er helemaal blij van. Probeer me echter niet te zeer te verheugen, ervan uitgaande dat het zo weer anders kan zijn. Echter, we vertrekken met een vertraging van een half uur.
Met wat tussenstops en de afspraak dat Jolanda en ik daarbij fruitdag houden, zitten we in een erg hete auto. Onderweg veel vrachtwagens en het schiet niet op. Enkele vrachtwagens zijn op hun zijkant beland en soms komen we spannende situaties tegen, maar het gaat goed.
Op onze laatste stop krijgt onze contactpersoon een telefoontje waaruit blijkt dat de groep in het hotel is aangekomen. Mijn hart slaat over. Het gaat gebeuren, we zijn er bijna!
Toch blijkt 'we zijn er bijna' hier steeds weer tegen te vallen. Een kilometer hier is een hele andere dan in Nederland. Ik kan me ook nergens op verhouden. We hebben op mijn vragen zeker nog een uur te gaan, terwijl de totale afstand van Kathmandu naar Pokhara slechts 240 kilometer is en we al uren onderweg zijn.
Uiteindelijk arriveren we rond de klok van half zes in het hotel. Bij aankomst zie ik meteen de motoren van Sjef en Jos; onder de modder en bijna onherkenbaar als je ze vergelijkt met die blinkende vehicels op het moment van vertrek uit Nederland.
We lopen naar binnen en daar ... op een binnenplaatsje onder een parasol ... zit mijn nietsvermoedende Sjefke.
Het laat zich raden hoe blij we zijn elkaar te zien!!
Daarna is het een groeten van de andere leden van het reisgezelschap en iedereen schuift wel even aan voor een babbel.
We krijgen een 'special room to have more privacy'. We voelen ons weer bijna achttien ...
De avond doorgebracht met Jolanda en Jos en samen een hapje gaan eten.
Op tijd naar de kamer! Morgen een nieuwe dag en tijd voor het maken van plannen voor de komende 2 weken.
Vandaag rijdt hij met Carine, Jef, Jos en Ludo.
Opnieuw is het een warme dag en over de rit en de omgeving is weinig nieuws te melden.
Carine lijkt bevangen door de hitte; ze voelt zich ziek, moet braken en denkt van haar stokje te gaan. Onderweg maken ze op haar verzoek verschillende stops en ze wil alleen maar liggen. Ze vleit zich tijdens een van de stops neer op een stoep. De mensen daar komen met van alles aandragen: een kussentje, een dekentje etc. Een tijdje liggen doet haar goed, maar lekker voelt ze zicht niet.
Het traject is slechts een 200 kilometer door de bergen, goed te doen.
Ze arriveren rond 15.30 uur in hotel Grand Holiday.
Mijn verhaal op 12 april
Jolanda en ik hebben in ons hotel een kamer met een balkonnetje waar de duiven blijer mee zijn dan wij. Ook hier is het lente en de duiven doen erg hun best. Ik ben dan ook in alle vroegte wakker door het koeren van die beesten.
Uiteindelijk sluip ik op mijn tenen richting badkamer. Nog maar net in bad gestapt gaat de telefoon. Och arm Jolanda, die ik een lekker doorslapen had gegund, moet de telefoon opnemen.
Het is onze contactpersoon, die aangeeft dat de staking is afgewend en dat de weg open is voor verkeer. Dit betekent dat we alsnog kunnen vertrekken naar Pokhara. Hij stelt voor dat we om 10.00 uur klaarstaan.
Jolanda komt met dit goede nieuws en ik word er helemaal blij van. Probeer me echter niet te zeer te verheugen, ervan uitgaande dat het zo weer anders kan zijn. Echter, we vertrekken met een vertraging van een half uur.
Met wat tussenstops en de afspraak dat Jolanda en ik daarbij fruitdag houden, zitten we in een erg hete auto. Onderweg veel vrachtwagens en het schiet niet op. Enkele vrachtwagens zijn op hun zijkant beland en soms komen we spannende situaties tegen, maar het gaat goed.
Op onze laatste stop krijgt onze contactpersoon een telefoontje waaruit blijkt dat de groep in het hotel is aangekomen. Mijn hart slaat over. Het gaat gebeuren, we zijn er bijna!
Toch blijkt 'we zijn er bijna' hier steeds weer tegen te vallen. Een kilometer hier is een hele andere dan in Nederland. Ik kan me ook nergens op verhouden. We hebben op mijn vragen zeker nog een uur te gaan, terwijl de totale afstand van Kathmandu naar Pokhara slechts 240 kilometer is en we al uren onderweg zijn.
Uiteindelijk arriveren we rond de klok van half zes in het hotel. Bij aankomst zie ik meteen de motoren van Sjef en Jos; onder de modder en bijna onherkenbaar als je ze vergelijkt met die blinkende vehicels op het moment van vertrek uit Nederland.
We lopen naar binnen en daar ... op een binnenplaatsje onder een parasol ... zit mijn nietsvermoedende Sjefke.
Het laat zich raden hoe blij we zijn elkaar te zien!!
Daarna is het een groeten van de andere leden van het reisgezelschap en iedereen schuift wel even aan voor een babbel.
We krijgen een 'special room to have more privacy'. We voelen ons weer bijna achttien ...
De avond doorgebracht met Jolanda en Jos en samen een hapje gaan eten.
Op tijd naar de kamer! Morgen een nieuwe dag en tijd voor het maken van plannen voor de komende 2 weken.
-
13 April 2010 - 06:41
Rene:
He he, het is eindelijk zover,zeer spannend zo zie je maar weer de aanhouder wint,heb een fijne tijd samen en geniet ervan. Groeten van de Canadeesjes we drinken op jullie geluk
en samen zijn! R&M. -
13 April 2010 - 11:02
Siets:
Sjef gefeliciteerd, de halve reis zit erop, ik bewonder je uithoudingsvermogen Wat een reis. Geniet van de tijd met Annelies, voordat je de terugreis weer gaat maken. Een dikke knuffel en tot ziens. En doe Annelies ook van mij de groeten, en ik hoop dat ze de reisverslagen van de terug reiS weEr net zo maakt als van de heereis.GEWELDIG. -
13 April 2010 - 14:50
Leen Wiekeraadt:
Fijn dat je Jefke weer ontmoet heb na zo'n long-time.Veel bijpraten denk ik.Geniet er van en alle veel plezier. -
13 April 2010 - 15:32
Willmine:
ontroerend...
dank voor je verslag en we sluiten ons aan bij René en Magdalein.
-
13 April 2010 - 17:48
Kees & Conny:
Sjef,Annelies, veel plezier daar in Nepal en wij zien de foto's wel en horen de verhalen bij thuiskomst graag. -
13 April 2010 - 20:39
Fons:
Enjoy it samen van deze toch wel heel speciale periode! Liefs. -
13 April 2010 - 22:30
Eddy & Wil:
Zo Annelies, je ziet maar weer geduld wordt beloond. Het kost wat(energie) maar dan heb je ook wat, je knuffel sjef(ke).
Jullie voelen je weer 18 en ik kan me er iets bij voorstellen!En Sjef, je hebt er een stukje voor moeten toeren maar nu kunnen jullie daar in verweggistan weer volop van elkaar en de plek etc etc genieten. Heel veel mooie momenten gewenst.Het is nog niet zover maar voor beide straks een geweldig goeie terugreis. Knuffel en veel liefs, Eddy en Wil -
18 April 2010 - 18:02
Didi:
Geniet met volle teugen (maar dat hoef ik geloof ik eigenlijk niet te zeggen). Dikke knuffel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
